Kod 20 novijih sorti kajsije u periodu od dve godine proučavane su morfološke osobine rodnih grančica: dužina, broj cvetnih i vegetativnih pupoljaka i njihov odnos. Kao kontrolna sorta za poređenje je uzeta Mađarska najbolja (klon 235). Rodne grančice kajsije podeljene su na tri grupe: duge, prevremene i kratke. Prosečna dužina dugih grančica je bila od 68,8 do 85,0 cm; prevremenih od 6,9 do 27,0 cm; a kratkih od 1,4 do 4,1 cm. Odnos broja cvetnih i vegetativnih pupoljaka je bio veći kod kratkih i prevremenih grančica (prosečno 2,5) u odnosu na duge rodne grančice (prosečno 1,8). Većina ispitivanih sorti kajsije se odlikovala većom gustinom cvetnih pupoljaka u odnosu na kontrolnu sortu (Mađarska najbolja), što ukazuje na njihov veći rodni potencijal. Za sve ispitivane osobine utvrđene su statistički značajne razlike između sorti kajsije. Veliku varijabilnost ispoljile su dužina grančica, broj cvetnih pupoljaka i broj vegetativnih pupoljaka, dok su male koeficijente varijacije imale debljina grančica i dužina internodija. Na osnovu dobijenih rezultata mogu se dati preporuke za izvođenje rezidbe. Sorte sa većim brojem cvetnih pupoljaka (po 1 m dužine i u odnosu na vegetativne pupoljke) kao što su: Lenova, Tomcot, Veecot, Ninfa, Sophia, Silvercot i Goldrich zahtevaju jaču rezidbu. S druge strane, kod sorti sa manjom gustinom cvetnih pupoljaka kao što su Mađarska najbolja, Cegledy arany i Bella d’Imola potrebno je primeniti rezidbu slabijeg intenziteta.